wiadomości o firmie Deliberalizacja międzynarodowego rynku złomu stalowego przyspiesza

Zgodnie z raportem SteelRadar i Financial Union z 24-25 czerwca, globalny wzorzec handlu metalami ulega zmianom po decyzji prezydenta USA Trumpa o nałożeniu wysokiego 50% cła na importowaną stal i aluminium. Europejscy producenci stali i metali lobbują teraz w UE, aby nałożyć cła eksportowe lub ograniczenia na eksport złomu „w nadchodzących tygodniach” w odpowiedzi na napływ złomu do USA wywołany polityką handlową administracji Trumpa.
Wraz z pogłębianiem się globalnej transformacji ekologicznej, wybór ścieżki redukcji emisji dwutlenku węgla w przemyśle stalowym staje się kluczową zmienną w grze między polityką przemysłową a handlem międzynarodowym. Złom stalowy, surowiec metalurgiczny, który od dawna uważany był za „recykling niskiej klasy”, cicho staje się „zielonym kluczowym zasobem” w procesie niskoemisyjnej transformacji przemysłu stalowego. Ta transformacja wynika nie tylko z odnawialnego charakteru i dojrzałej podstawy procesowej złomu stalowego, ale także odzwierciedla jego przewagę w zakresie równowagi między redukcją emisji dwutlenku węgla a rzeczywistością przemysłową. Wraz ze wzrostem zależności krajów od lokalnych zasobów w ich zielonych strategiach, złom stalowy stopniowo ewoluował z swobodnie obracającego się towaru do przedmiotu priorytetowej kontroli i gwarancji politycznej.
W rezultacie wzorzec handlu złomem stalowym przechodzi strukturalne zmiany: Unia Europejska planuje nałożyć ograniczenia eksportowe, Stany Zjednoczone pochłaniają globalne zasoby za pomocą mechanizmów cenowych, gospodarki wschodzące wzmacniają lokalne systemy recyklingu, a przepływy międzynarodowe są coraz bardziej uzależnione od ograniczeń instytucjonalnych. W tym kontekście, przy jednoczesnym utrzymaniu ograniczeń eksportowych, Chiny stopniowo liberalizują import surowców ze stali pochodzących z recyklingu i oczekuje się, że będą promować przyszłościowe rozmieszczenie strategicznego systemu złomu stalowego poprzez standaryzację i systematyczną budowę w okresie „15. planu pięcioletniego”.
Niniejszy artykuł skupi się na globalnym procesie ponownej oceny wartości złomu stalowego, przeanalizuje, w jaki sposób polityka handlu międzynarodowego promuje jego transformację roli z „recyklingu” w „kluczowy surowiec” oraz przeanalizuje trend przekształcania międzynarodowego wzorca handlu złomem stalowym i kierunek, który chińska stal może zbadać, aby sprostać wyzwaniom.
Złom stalowy przechodzi transformację z „materiału cenowego” w „zasób polityczny”.
Zmiana roli
W kontekście przyspieszonej globalnej transformacji ekologicznej, eksploracja niskoemisyjnej ścieżki w przemyśle żelaza i stali prezentuje zróżnicowany wzorzec. Jednak po 2024 r. „idealna trasa technologiczna” reprezentowana przez metalurgię wodorową napotkała praktyczne ograniczenia w wielu krajach: zalegającą infrastrukturę energetyczną wodorową, trudności w kontroli kosztów, niekompletne dotacje polityczne i mechanizm wsparcia cenowego dla emisji dwutlenku węgla, a tempo promocji odpowiednich projektów znacznie spowolniło.
W czerwcu 2025 r. Cleveland-Cliffs ogłosiło anulowanie swojego projektu produkcji stali na bazie wodoru w Middletown w stanie Ohio. Projekt o wartości 1,3 miliarda dolarów, który otrzymał 500 milionów dolarów finansowania z Departamentu Energii, był postrzegany jako demonstracja produkcji stali z zielonego wodoru w Ameryce Północnej. Clewlane-clews stwierdziło, że brak dostaw wodoru, niepewność polityczna i słabe oczekiwania dotyczące zwrotu sprawiły, że projekt był „nieopłacalny”. W tym samym miesiącu ArcelorMittal ogłosił również zawieszenie swoich projektów DRI-EAF w Bremie i Eisenhuttenstadt ze względu na wysokie koszty energii elektrycznej i opóźnione wsparcie polityczne rządu federalnego. Zgodnie ze swoim etapowym podejściem do redukcji emisji dwutlenku węgla w Europie, firma skupiła się na planowaniu wykonalności budowy pieców łukowych, z priorytetem dla krajów o kontrolowanych kosztach energii i przewidywalnej polityce. Arcelormittal ogłosił w maju, że zbuduje piec łukowy w Dunkierce we Francji. Zmiany te podkreślają, że chociaż ścieżka „wodór + redukcja bezpośrednia + piec elektryczny” ma długoterminowe znaczenie strategiczne, przemysł stalowy nadal ma trudności z osiągnięciem „zielonego przełomu w industrializacji” w krótkim okresie, pod warunkiem, że dojrzałość technologii, opłacalność ekonomiczna i mechanizm gwarancji politycznych jeszcze się nie zgrały.
W przeciwieństwie do tego, praktyczne zalety ścieżki złom - piec elektryczny przyspieszają powrót do głównego nurtu - dojrzała technologia, wygodne rozmieszczenie i godne uwagi wyniki redukcji emisji dwutlenku węgla. Odpowiednie statystyki pokazują, że produkcja stali w piecu elektrycznym może zmniejszyć emisję dwutlenku węgla o około 70% w porównaniu z tradycyjnym procesem wielki piec-konwerter, a ślad węglowy można dodatkowo zmniejszyć, jeśli zostanie użyty 100% materiał złomu stalowego. W obecnych warunkach okna politycznego i struktury energetycznej, ścieżka złomu stalowego jest ogólnie uważana za najbardziej operacyjną opcję redukcji emisji dwutlenku węgla.
W tej atmosferze „zielonego realizmu” strategiczne atrybuty złomu stalowego są systematycznie przewartościowywane. Z jednej strony, jego niskoemisyjny atrybut i wartość recyklingu sprawiają, że sam złom stalowy staje się ważnym wsparciem dla budowy „niskoemisyjnego - zamkniętego obiegu - zlokalizowanego” systemu produkcyjnego; Z drugiej strony, w miarę jak kraje wdrażają interwencje polityczne w swoich przepływach handlowych, wartość złomu stalowego nie jest już określana przez podaż i popyt na jednym rynku, ale jest wpływana przez czynniki takie jak polityka energetyczna, regulacje środowiskowe i wzorce handlu geograficznego.
Od materiału cenowego do zasobu politycznego, złom stalowy przechodzi zasadniczą transformację swojej roli. Jest to nie tylko „bezpośredni materiał” do redukcji emisji dwutlenku węgla w przemyśle, ale także punkt wyjścia do globalnej korekty polityki ekologicznej i strategii zasobów, co również stanowi podstawę do przekształcenia jego międzynarodowego wzorca handlu.
UE jako „przedstawiciel kontroli eksportu” na międzynarodowym rynku złomu stalowego
W kontekście globalnej transformacji ekologicznej i coraz pilniejszego bezpieczeństwa zasobów, niskoemisyjne atrybuty i wartość recyklingu złomu stalowego skłoniły wiele krajów do włączenia go do swoich zielonych strategii przemysłowych, promując w ten sposób jego szybki wzrost w statusie politycznym z tradycyjnego towaru o swobodnym obiegu do kluczowego zasobu z „lokalnym priorytetem i ograniczonym eksportem”. Międzynarodowy rynek złomu przyspiesza „deliberalizację”.
Raport ukraińskiego think tanku GMK Center z kwietnia 2025 r. wskazał, że 48 krajów na całym świecie nałożyło ograniczenia na eksport złomu stalowego, z czego ponad jedna trzecia przyjęła bezpośrednie zakazy. Wraz z wdrożeniem zmienionych przepisów dotyczących transportu odpadów w Unii Europejskiej i polityki ceł eksportowych Uzbekistanu, globalny kanał eksportu złomu zostanie dodatkowo zaostrzony. Boston Consulting Group (BCG) przewiduje nawet, że globalny rynek złomu stalowego będzie miał lukę w podaży i popycie w wysokości 15 milionów ton do 2030 roku, przy coraz bardziej zaciętej konkurencji o zasoby.
Unia Europejska jest reprezentatywna dla tego trendu politycznego. W Planie Działania na rzecz Stali i Metali wydanym przez rząd UE w marcu 2025 r. wyraźnie wskazano, że nadmierny eksport złomu stalowego stał się jedną z przeszkód ograniczających wdrażanie europejskiej strategii „zielonej stali”. Aby zapewnić unijną zdolność produkcyjną pieców elektrycznych i dostawy surowców z recyklingu, UE planuje zapewnić priorytetową alokację złomu stalowego w UE za pomocą narzędzi handlowych. Jednocześnie nowe rozporządzenie UE w sprawie transportu odpadów, które wejdzie w życie w maju 2024 r., stanowi również, że od maja 2027 r. UE zakazuje eksportu odpadów niebezpiecznych, takich jak złom stalowy, do krajów nienależących do Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD), które nie są w stanie udowodnić, że mają zdolność do ich ekologicznego przetwarzania. To rozwiązanie instytucjonalne zasadniczo wyklucza większość krajów rozwijających się z miejsc docelowych eksportu złomu z UE, dodatkowo wzmacniając jego wzorzec „lokalnego recyklingu w pierwszej kolejności”.
To nastawienie jest w UE podzielone. Lokalne przedsiębiorstwa stalowe opowiadają się za ograniczeniem eksportu złomu stalowego, aby zapewnić dostawy niskoemisyjnych surowców do produkcji; Lokalne stowarzyszenia branży recyklingu, takie jak EuRIC i Niemieckie Stowarzyszenie Handlowców i Recyklerów Metali (VDM), obawiają się, że nadmierna interwencja rządu zaszkodzi witalności rynku i zaufaniu inwestorów, a nawet może naruszyć odpowiednie zasady WTO. Widać, że znalezienie równowagi między „ochroną zielonych dostaw” a „efektywnością rynku” stało się kluczowym problemem dla wdrożenia unijnej polityki ekologicznej.
W przeciwieństwie do pomysłu UE „kontroli eksportu”, USA decydują się na kierowanie przepływem zasobów za pomocą mechanizmu cenowego, aby zmaksymalizować lokalne wykorzystanie. Począwszy od marca 2025 r., zgodnie z sekcją 232 ustawy o rozszerzeniu handlu, rząd USA podniósł cła na importowane produkty ze stali i aluminium do 25%, a następnie podniósł je do 50% w czerwcu tego roku, całkowicie usuwając zwolnienia dla Kanady, Unii Europejskiej, Meksyku i innych głównych partnerów handlowych. Warto zauważyć, że złom stalowy i złom aluminiowy są wyraźnie wyłączone z zakresu tego cła.
Złom stalowy, kluczowy zasób odnawialny, pozostaje wolny w ruchu do i z USA i nie podlega nowym cłom, zgodnie z Recycled Materials Association i kilkoma prawnikami zajmującymi się handlem. To rozwiązanie szybko doprowadziło lokalnych producentów w USA do przejścia na zaopatrzenie w złom wolny od cła, aby uniknąć presji rosnących cen surowców. Odpowiednie statystyki pokazują, że „okno arbitrażowe” spowodowane różnicą w cłach sięgnęło kiedyś 750 dolarów za tonę złomu, napędzając duży przepływ globalnego złomu do Stanów Zjednoczonych. Kraje w regionie europejskim są tym bardzo zaniepokojone. Europejskie Stowarzyszenie Stali Eurofer i Europejskie Stowarzyszenie Aluminium wezwały Komisję Europejską do jak najszybszego ustanowienia mechanizmu licencjonowania eksportu złomu, aby zapobiec „wypływowi” zasobów, który osłabia fundament europejskiego zielonego łańcucha przemysłowego. Odzwierciedla to również, że zasoby złomu stały się bardzo wrażliwą „dźwignią polityczną” w zielonym systemie produkcyjnym.
Można powiedzieć, że Stany Zjednoczone nie gwarantują dostaw surowców poprzez tradycyjne ograniczenia eksportowe, ale przyciągają napływ wysokiej jakości złomu z całego świata poprzez strategię cenową „wysokie cło + niski próg”, co pozwala na wzmocnienie lokalnego systemu recyklingu i powolne uwalnianie kosztów w ogniwie produkcyjnym. Ten wzorzec ma efekt falowania na politykę złomu stalowego na całym świecie, zmuszając inne kraje do ponownego zbadania strategicznej pozycji i granic regulacyjnych złomu stalowego. W skali globalnej wzorzec obiegu złomu stalowego przechodzi strukturalną przebudowę. Za transformacją z „swobodnego obiegu” w „kontrolowaną alokację” kryje się nakładanie się potrójnych celów transformacji ekologicznej, bezpieczeństwa zasobów i konkurencji przemysłowej.
Strategiczne rozmieszczenie i ewolucja polityki Chin
Rozpoczęcie krytycznego momentu
W obliczu głębokiej przebudowy globalnego wzorca obiegu złomu stalowego, Chiny w ostatnich latach kontynuowały promowanie przebudowy systemu polityki złomu stalowego zorientowanego na bezpieczeństwo zasobów, transformację ekologiczną i budowę standardów i rozpoczęły kluczowy węzeł w czerwcu 2025 r.
1 czerwca 2025 r. zmieniony standard krajowy Surowców ze stali pochodzących z recyklingu (GB/T 39733-2024) został oficjalnie wdrożony, dodatkowo poprawiając definicję i klasyfikację importowanego złomu stalowego z poziomu standardów technicznych i zapewniając podstawę instytucjonalną dla handlu międzynarodowego. Następnie, 10 czerwca, Ministerstwo Ekologii i Środowiska oraz sześć innych ministerstw i komisji wydało wspólnie Obwieszczenie w sprawie kwestii związanych z zarządzaniem importem surowców ze stali pochodzących z recyklingu, w którym jasno stwierdzono, że począwszy od 1 sierpnia 2025 r. Chiny nie będą już ograniczać importu mieszanek złomu stalowego. Oznacza to zasadnicze złagodzenie chińskiej polityki importowej dla surowców ze stali pochodzących z recyklingu i jest kolejnym punktem zwrotnym polityki po ponownej klasyfikacji „stali z recyklingu” w 2021 r.
Ta jednoczesna korekta polityki i standardów pokazuje, że Chiny koncentrują się na budowie systematycznych ram zarządzania surowcami ze stali pochodzących z recyklingu, przechodząc od „ścisłej kontroli” do „uporządkowanego otwarcia”, mając na celu poprawę dostępności wysokiej jakości zasobów złomu stalowego, wspieranie poprawy krajowego wskaźnika pieców elektrycznych i realizację celów transformacji ekologicznej.
Jednocześnie niektórzy eksperci wydali dokument sugerujący, że chiński cel rozwoju złomu stalowego w okresie „15. planu pięcioletniego”, do końca okresu „15. planu pięcioletniego”, kompleksowy wskaźnik złomu stalowego w produkcji stali w Chinach zostanie zwiększony do 30% (około 21% w okresie „14. planu pięcioletniego”), a zdolność przetwarzania złomu stalowego osiągnie 230 milionów ton; Jednolity system krajowy został utworzony w zakresie standardów, recyklingu, inteligentnej inspekcji i osądu oraz sprzętu do przetwarzania. Orientacja polityczna jest coraz bardziej skoncentrowana na poprawie zdolności w zakresie bezpieczeństwa zasobów i odporności łańcucha przemysłowego oraz promowaniu złomu stalowego w celu odgrywania większej roli wspierającej na końcu surowcowym.
Widać, że strategiczne rozmieszczenie złomu stalowego w Chinach stopniowo przesuwa się z pojedynczego „ograniczenia eksportu” w przeszłości do równego nacisku na „optymalizację importu + budowę systemu przemysłowego”. W kontekście nasilonej globalnej konkurencji o zielone zasoby, ta oparta na standardach i zorientowana na rynek korekta polityki nie tylko pomoże ustabilizować krajowe dostawy surowców do transformacji ekologicznej, ale także zwiększy udział Chin w instytucjach i zdolność adaptacji do zasad w globalnym zarządzaniu zasobami odnawialnymi.
Wraz z nowym etapem transformacji ekologicznej z „eksploracji ścieżki” do „budowy systemu”, złom stalowy stopniowo przekształca się z tradycyjnego recyklingu w ważny zasób w zielonym systemie produkcyjnym. Jego potencjał redukcji emisji dwutlenku węgla, dojrzałość technologiczna i dostępność zasobów sprawiają, że jest to realistyczna i strategiczna opcja materiałowa w polityce krajowej. Obecnie Stany Zjednoczone, Europa i inne gospodarki promują przebudowę zasad obiegu złomu stalowego za pomocą regulacji politycznych, ustalania standardów i zielonej certyfikacji. Ten trend wzmacnia orientację polityczną w zakresie alokacji zasobów, a także wprowadza nowe zmienne instytucjonalne na globalny rynek złomu. Chiny podejmują jednoczesne wysiłki na poziomie standardów, polityki handlowej i systemu przemysłowego oraz stopniowo budują bardziej odporny i adaptowalny system zasobów złomu stalowego, promując ujednolicone standardy, optymalizując mechanizm importu i ulepszając system przetwarzania. W kontekście pogłębiania globalnej transformacji ekologicznej, poprawa efektywności wykorzystania zasobów i udział w tworzeniu globalnych zasad będą kluczowym tematem w procesie ponownej oceny strategicznej wartości złomu stalowego.